ESERİN ADI: YALVAÇ AĞZI VE FOLKLORU
TÜRÜ: DERLEME /ARAŞTIRMA
YAZARI: Mevlüt KARAOĞLAN
SAYFA SAYISI: 360
YAYIN YILI: 2018
YAYINA HAZIRLAYAN: Celalettin DEMİRTAŞ
Ünlü şair, Çocuk Edebiyatı yazarı, dostum Bestami YAZGAN “Her kitabın bir kaderi vardır “der. Yüzü aşkın eserin sahibi Bestami Bey bunu söylerken kendi eserleri yazılırken ve yayımlanırken görüp yaşadığı tecrübe ve hatıraları karine olarak zikreder. “İnsanın kaderi gibi, ülkenin kaderi gibi, bir çiçeğin kaderi gibi her kitabın da bir kaderi vardır” diye zikreder. Ben bu tespite yürekten katılırım. Kadere iman imanımızın gereğidir elbette. Benim de yirmiyi aşkın kitabımın bu karineyle arzı endam ettiği, sebep sonuç zincirinde kader diyeceğimiz bir vakıanın tam ortasındadır.
Araştırma ve derleme çalışmalarına 1968 yılında başlanan bir eser ancak 2018 yılında ancak yayımlanabiliyorsa bu 53 yıllık süreci nasıl adlandıracaksınız. Tembellik dedim ben, vazgeçmiştir, boş vermiştir, ipe un sermiştir filan dedim kendimce… Hiç birisi değil. Hem süreci biliyorum, hem kitabı elime alınca ilk önce serüvenini okuyup teyide ulaşıyorum. Kitabın başındaki sitemlerden anladığım şu oldu: “Böyle bir kitabın bir an önce vitrine çıkması, hizmete sunulması gerekirken “sahipsizlik” ilk kaderi olmuş. İnsan yönettiği şehrin insanlarının kökeninden, kültüründen, lisanından bu kadar uzak kalabilir mi yahu…
Eser elinize ulaşmış bir Yalvaç eseri… Bir Türkmen, Bir Toros, Bir Yalvaç kitabı. (Sait Başer hocamın kulakları çınlasın) Şehre yaptığınız hizmetler gibi bir hizmet var önünüzde. Hem de kültür ve sanata dair. Kendimizi anlatan muhteşem bir kaynak... İşte kitabın kaderi burada düğümleniyor. Bu düğümlenme bazen yazar kaynaklı da olabilir diye açık kapı bırakarak bir sebebi olmalı diye de düşünüyorum. Biz yazarlar biraz burnu havada oluruz ya, bazı taleplere yöneliriz ya onu da göz ardı etmiyorum.
Muhteşem bir kaynak demişken Yalvaç’ın tarihi kökleri orada...
Adının anlamı derince tahlillerle orada...
Dil yapısı (Ağız/şive) orada…
Kültürel kodlarımız türkü, mani, ninni, ağıt, ilahi, atasözü, masal, bilmece, deyim, tekerleme, ramazan manileri gelin/damat okşamaları, lakaplar, sülale adları yani bütünüyle Yalvaç var.
Araştırma ve derleme benim ifadelerim gibi sıradan değerlendirmeler değil, akademik seviyede ve tam kaynağından… En ince detaylara vakıf, kültürel kodlarımızın yarına taşıyıcısı ve yeni nesillere gururla aktarılacak güzellikte. Üslubu Karaoğlan’ın kendisi gibi efendi mi efendi. Bilgilendirici, sevdirici, merak açıcı...
Dört ana Bölümde ve yetmiş alt başlık altında bir tarih ve kültür hazinesi. Üstelik bu eser alanında ilk. Kütüphanemizin baş tacı olacak bir eser. Şehir kütüphanemizin hafızası, belediye kütüphanemizin gurur rafı, evlerimizin baş eseri olmayı hak eden bir çalışma.
Kelekoğlu Hasan Hüseyin Gültekin ağabey bir yorumda kitabı altın değerinde görerek “yastık altı” eseri dedi. Vallahi altın değerinde ama başımızın tacı bir değerde... Yastık altına saklamadan başımızda gezdireceğimiz bir kıymet bence. “Ohoo, o günler geçti, sen çok eskide kalmışsın Mahmut Hoca” diyerek bıyık altından güldüğünüzü görür gibiyim. “Kültür mültür, köken möken, sanat edebiyat falan deyip rahatımızı bozma” diye bana kaş mı çatıyorsunuz şimdi. Asla inanmam. Altın yere düşse de değerinden bir şey kaybetmez.
Uzun ve zahmetli emeklerle hazırlanan, bildiklerimizi tahlillerle sevdiren, bilmediğimiz, yaşayıp geçtiğimizde farkında olmadığımız nice güzel haslet, kültür öğesi, dilimizin özellikleri ve güzellikleri bir bir serilmiş. İmla kurallarıyla dizilen bölüme bakıp geçersiniz. Oraları uzman olarak ilgilenenler görür, araştırmacılar faydalanır. Biz, bizi biz yapan adet ve geleneklerimizi, günlük hayatımızın kültürel kodlarını bal tadıyla tadarız.
Bir şaheser bu kitap... Üçten dokuza şert olsun abartmeyon len. Essahtan güzel, essahtan değerli…
Yüreğine sağlık Mevlüt Karaoğlan. Bu eser bin şükranı hak ediyor. Ecrini Rabbim hasene defterine ihsan etsin. Sağlık ve afiyetler diliyorum. Celalettin DEMİRKILIÇ’A da emekleri için teşekkür borcumuz var. Eyvallah…
Mahmut TOPBAŞLI
|
