Yalvaç’ımızın İlk Romanı 
“Ertuğrul’un Dedesi Can Borcu” 

   “Ertuğrul’un Dedesi Can Borcu”; hem hemşerim Mahmut TOPBAŞLI tarafından kaleme alınmış olması, hem de memleketim Yalvaç’a ait ilk roman olması bakımından beni çok heyecanlandırmıştı.. Hemen edinmek üzere gerekli girişimlerde bulundum ve kısa sürede roman elime geçti.. Kapak roman kahramanlarının evlerinin bugünkü halini de gösteren sokak, daha görür görmez memleketin kokusunu aldım.. Romana başlamadan “Çınaraltı” isimli şiirde dizelerle yazar çınar ağacı üzerinden yaşadığı tüm olumsuz birikimlere rağmen halen özünde olduğu gibi dev çınar olunduğunu belirtmiş ve sonraki sayfada, “Bazen ışığımızı kaybederiz…” cümlesi ile romana başlamış, 380. Son sayfada 3. paragrafta çok beğendiğim için aynen alıyorum: “Bir insanın ölümü, dünya zamanında onu hatırlayan son kişinin de ölümüyle gerçekleşirmiş” sözleriyle devam ederek dedesinin her okuyanla birlikte yaşayacağını ve bugün 136 yaşında olduğunu vurguladıktan sonra “Ne mutlu!..” sözü ile bitirmiştir.

     Romanı heyecanla okumaya başladım, Balkan, Çanakkale, Birinci Dünya Savaşlarının üst üste yaşandığı felaket günlerinde 9 yıl askerlik yapan Ertuğrul’un dedesinin memlekete döndükten sonra ki yaşantısının anlatıldığı romanda; tarih içinde roman kahramanları kişiler, yaşadıkları mekanlar ve yaşadıkları olaylar sosyo-kültürel ve sosyo–ekonomik değer yargıları bakımından analiz ve sentezleri yapılarak; o günün insan yapıları ve anlayışları ile yaşam tarzları günümüze sade, anlaşılır bir dille ve diyaloglarda yöresel ağızla aktarılmış.. Romanda, hayatta zor günlerin aşılmasında gösterilen mücadelede sebat ve iyi niyetliliğin, maddi kazanımlar ile birlikte, daha fazlasının manevi haz kazanımları olduğu vurgulanmak istenmiştir..

      Kitabı 2 günde bitirdim.. Roman sürükleyici olduğu için, zevkle ve heyecanla okudum.. Tabii aynı yörenin, hatta aynı mahallenin insanı olduğumuz için her satırında kendinizden bir şeyler buluyorsunuz.. Gerçi ben Ankara’da doğup büyümeme rağmen çocukluk yaşlarından bugüne kadar her yıl Yalvaç’a gidip geliyorum, ilişkimi hiç kesmedim, özellikle toplu konutlardan ev sahibi olduğumuz 2000’li yıllardan itibaren daha sıkı bir Yalvaçlı oldum.. Benim de dedem Kaş Hacıbey den Kadir hoca bugün 133 yaşında, Babam Abdullah 107 yaşında, romandaki Ertuğrul’un dedesi gibi; dedem de 1915’de askere subay olarak alınır, Bağdat ve Basra cephelerinde savaşır; bilinen en kanlı savaşlardan biri olan Kütülamare savaşına katılır, İngilizlere esir düşer, yıllarca Kalküta ve Rangunda esir kampında kaldıktan sonra, yurda döner, aradan tam 7 sene geçmiştir, döndüğünde 1 yaşında bıraktığı babam 7 yaşına gelmiş.. Yine Ertuğrul’un dedesinin eskici ayakkabı tamircisi olarak Akşehir köylerine gittiği gibi, dedem de vaaz vermek için bilhassa Ramazan aylarında köylere, berber olan babam da dükkanı olmadığı için tutulan köylerde çalışırmış, romanı okurken dedemi görmedim ama, babamın anlattıklarına göre yapılan hayat mücadelesi benzer.. Keza yeme içmeler; üzerine kaymak yağı gezdirilmiş doğğa çorbası, su börekleri, hamırsızlar, baklavalar, bağ-bahçe, tarla-harman işleri gibi, adeta okurken yaşıyormuş gibi oldum, bu da heyecanımı ve hazzımı arttırdı.. İkincisinin devamının geleceğini bildiğim için, sabırsızlıkla bekliyorum.. 

     “Ertuğrul’un Dedesi Can Borcu” Romanının Okunmasını herkese elbette tavsiye ediyorum..

     Memleketimle ilgili böyle güzel bir armağanı verdiğiniz için, tekrar tekrar teşekkürler Mahmut hocam.. Elinize emeğinize ve dimağınıza sağlık.. 

Selam, sevgi ve saygılarımla.. Zafer KARAER